هدف از این درس، آشنایی دانشجویان با فناوری‌ها، تکنیک‌ها و طراحی‌های مربوط به شبکه‌سازی مراکز داده است. این درس با تمرکز بر مفاهیمی نظیر توپولوژی‌ها و مسیریابی چندمسیره، توزیع بار، مجازی‌سازی شبکه، تحمل‌پذیری خطا، پروتکل‌های لایه حمل و کنترل تراکم ویژه ترافیک مرکز داده، دانشجویان را قادر می‌سازد تا در محیط‌های واقعی مراکز داده به طور موثر عمل کنند.

1. معماری و سازماندهی مرکز داده (چیدمان رک، کابل‌کشی ساختارمند، سیستم تهویه مطبوع، تامین برق اضطراری و پشتیبان).
2. توپولوژی‌های چندمسیره و مسیریابی (Fat-Tree، leaf-spine، VL2، BCube، Jellyfish، ECMP، Conga، flowlet و …).
3. آدرس دهی ماشین‌های مجازی (آدرس‌های pseudo MAC و PortLand، آدرس‌های pseudo IP و …).
4. شبکه‌سازی مجازی در مراکز داده multi-tenant، شبکه‌های مجازی لایه ۲ و ۳، تونلینگ MPLS، VXLAN، NVGRE، EVPN.
5. توزیع بار مرکز داده و تحمل پذیری خطا
6. همزمانی جریان‌ها و TCP incast، پروتکل‌های لایه حمل خاص مرکز داده شامل DCTCP، D2TCP، MPTCP، D3، PDQ.
7. فناوری‌های ذخیره‌سازی در مرکز داده (DAS، NAS و SAN).
8. کنترل نرم‌افزار-محور مرکز داده و مجازی‌سازی توابع شبکه.
9. تهدیدات امنیتی رایج در مراکز داده، راهکارهای امنیتی پیشگیرانه و مقابله‌ای (دیواره آتش، سیستم‌های تشخیص نفوذ و …).
10. فناوری‌های نوظهور در حوزه شبکه‌های مرکز داده (هوش مصنوعی، بلاک‌چین و …).
11. بررسی نمونه‌های واقعی از مرکز داده، تحلیل چالش‌ها و راهکارهای پیاده‌سازی شده و درس‌های آموخته از تجارب واقعی.

• فعالیتها و تمرین‌ها در طول ترم: ۲۰ درصد نمره
• آزمون میان‌ترم: ۳۰ درصد نمره
• آزمون پایان‌ترم: ۳۵ درصد نمره
• پروژه‌ی پایانی: ۱۵ درصد نمره